Het opperste geluk
De Griekse filosoof Diogenes woonde in een ton.
Toen Alexander de Grote hem vroeg of hij iets voor hem kon doen zei Diogenes: “ ja zeker, zet een stapje opzij want je staat in mijn zon”
De dag dat je zo onafhankelijk bent van mensen en goederen heb je een grote rijkdom verworven.
Een zelfstandige sterkte.
Amusement en luxe verstrooien je niet meer of zijn geen hulpmiddel meer om je hoge levensritme en je dromen vol te kunnen houden.
Zonder andere opties te bedenken zijn we de weg ingeslagen die de meeste namen.
Bedolven door afbetalingen en verantwoordelijkheden, voorschriften, richtlijnen, regels en wetten, zetten we moedig de weg verder in de hoop de rust en de vrede ooit te vinden, laat staan het geluk.
Wat Diogenes deed, deden ook Gandhi en zijn vrouw.
Toen hun kinderen zelfstandig genoeg waren stopten ze hun oude leven, gaven al hun geld en goederen weg, en gingen ze in armoede leven tussen de andere armen.
Groter was hun plan niet.
Innerlijk hadden ze de weg naar de hemel gevonden en vertoefden daar vele uren per dag.
Ze bezaten een onmetelijk groot vertrouwen in het universum en vertegenwoordigden de liefde door er gewoon te zijn.
Deze lichtende voorbeelden zoals Diogenes, Jezus, Boeddha, Gandhi en nog zo vele anderen volgden eigenzinnig deze weg en vertelden ons hoe rijk ze er door werden.
De innerlijke rijkdom die liefde met zich meebrengt is van een onschatbare waarde.
Alle andere juwelen bieden je een schijnwaarde en houden je gescheiden van het opperste geluk.
Meditatie 30 november 2020
