Een manier om waar te nemen

We hebben geen controle over wat ons van buitenaf allemaal overkomt, maar we kunnen wel bepalen hoe we binnenin de ervaringen willen waarnemen.

Dank zij analyse en overdenking kunnen we ons reptielenbrein beheersen.

Onze spontane reacties en reflexen laten we gewoon toe en we erkennen dat ze voortkomen uit ons overlevingsmechanisme. We laten echter niet toe dat ze onze geest verder beheersen en ons hele wezen meeslepen in onbeheersbare reacties of gevoelens.

Met onze geest van intelligentie en relativering dwingen we die impulsen op de achtergrond en verzachten we onze geest met redelijkheid en verstandelijke overwegingen.

Wetenschappers beweren dat ons oerbrein op onze linkerhersenhelft reageert en de redelijkheid in onze rechterhersenhelft te vinden is.

Dank zij concentratie en meditatie zouden we in staat zijn om in ons hoofd een verbinding te maken tussen deze twee werelden met als resultaat dat we op den duur een evenwichtige controle krijgen over onszelf.

We worden veel minder opgejaagd door angsten en twijfels en door de oncontroleerbare reflexen die voortkomen uit ons oerbrein.

Het vergt dus inspanning om ooit tot ontspanning te kunnen komen.

Zonder de inspanning zullen we lange tijd reageren zoals onze opvoeders ons gevormd hebben en zoals onze natuur ons ingeeft.

Ook voor de verwerking van traumatische ervaringen hebben we concentratie en technieken nodig om ons te bevrijden van onze instinctieve beschermende reacties.

Ons geheugen zal telkens opnieuw in alarmfase schieten bij het minste dat er nog maar iets een beetje op de negatieve traumatische ervaring trekt.

Om ons hiervan te bevrijden moeten we een tegengewicht van redelijkheid en nieuwe argumenten in onze geest aanbrengen zodat de negatieve herinnering in een nieuw perspectief geplaatst wordt en we niet meer door de angst of de herhalingsreflex beheerst worden.

Het is ook dank zij deze controle dat we ontdekken dat er in ons een persoon aanwezig is die sterker is dan ons instinct.

Het lijkt of we uit twee personen bestaan.

De oermens in ons en de verstandelijke bewustwordende mens.

De complexe samenstelling van een oerbrein dat niet nadenkt maar reageert en het hoger ontwikkelde brein van de nadenkende bewustwordende mens maakt dat we dit als een dualiteit in ons ervaren.

We moeten ons er steeds bewuster van worden dat we een brein bezitten dat zelfstandig kan nadenken en tot een hoger bewustzijn kan uitgroeien.

Dan zullen we ons uit de strijd van ons duale denken kunnen bevrijden en ons bewust kunnen worden van de levenskracht die we zijn.

Ons ego houdt ons in de dualiteit, de twijfel en de angst. Door oefening kunnen we ons tenslotte ook van ons ego onthechten en verbinding vinden met het leven zelf. Leren onthechten begint met het niet meer nodig hebben van mensen en dingen om ons veilig en wel te voelen.

Wij zijn nu reeds in staat om te kiezen hoe we met onze gevoelens en onze gewaarwordingen omgaan.

We vinden een manier om waar te nemen. Naargelang de kleur van de bril die je opzet kleurt de wereld rondom jou. Met een keuze te maken of je een roze of een zwarte bril opzet om de wereld te beoordelen bepaal je je geestelijke instelling en de kleur waarop je alles bekijkt en beoordeelt.

We vinden een manier om met onszelf te groeien naar innerlijke rust en vrede.

We worden meester over ons brein.

We vinden de weg naar iets veel groter in ons. We worden één met onszelf.

We worden één met het leven.

Dat is hoger bewustzijn.

Meditatie 17 april 2021