Te veel
Als we teveel bezittingen hebben bezitten wij de voorwerpen niet meer maar bezitten de voorwerpen ons.
Om niet in de val van hebben terecht te komen moeten we ons bevrijden door weg te geven.
Opruimen wat we dubbel hebben. Weggeven wat we al lang niet meer gebruiken.
Door gebrek aan zelfvertrouwen en aan innerlijke rust omringen we ons met dingen die van ons zijn. Bezittingen noemen we dat.
Het is alsof we ons zonder al die voorwerpen hulpeloos naakt voelen.
We kleden ons met bezittingen en krijgen zo het gevoel dat we iemand zijn.
Al die voorwerpen moeten onderhouden en weggeborgen worden.
Dat vraagt plaats, moeite en tijd.
Hoe minder we bezitten hoe meer tijd we hebben om andere dingen te doen.
Door de ruimte waarin je leeft te ontruimen en te vereenvoudigen krijg je ruimte en tijd in jezelf en voor jezelf.
We zijn niet door te hebben.
We zijn enkel door te zijn.
Hebben en zijn. Het zijn contrasten van elkaar en toch zijn ze verenigbaar.
We kunnen hebben zonder ons te hechten aan hetgeen we hebben.
We kunnen lief hebben zonder ons te hechten aan hetgeen we lief hebben.
De liefde zit in ons en werkt als een magneet en trekt liefde aan.
Maar zonder de noodzakelijke liefde die je voor jezelf nodig hebt werkt de magneet niet.
Het is de angst om te verliezen die ons doet hechten.
Heb je het al gemerkt in je leven?
Er is geen lege plaats.
Als je iets of iemand verliest komt er een plaatsje vrij dat kan ingevuld worden.
Ook in de natuur is er geen lege plaats.
Op de plaats waar de boom gerooid werd schieten honderden nieuwe planten wortel.
Dood betekent leven.
Loslaten is krijgen.
Verliezen is winnen.
Verlaten is ontmoeten.
We begrijpen het leven niet.
Het geeft ons alles wat we nodig hebben maar dat weten we niet.
De bomen zaaien duizenden zaden waarvan er maar enkele bomen van worden, al het andere wordt weggegeven als voeding. Er gaat geen enkele zandkorrel verloren. Alles heeft zijn betekenis.
Het leven geeft weg en leeft daar door.
Mocht het bij houden dan stopte het.
Meditatie 28 mei 2021
