De professor
Zo ontmoette ik een professor van de universiteit van Saint Louis.
“jij kan mij nu voorspellen wat de toekomst ons brengt dank zij de kennis die je uit het verleden haalt“ zei ik hem.
Hij schudde neen en zocht naar de woorden om mij uit te leggen dat de onvoorspelbaarheid van de mens je de schijn kan geven dat alles in orde is en hij toch op de laatste seconde van gedacht kan wisselen.
De mens is een onbetrouwbaar dubbelzinnig en onvoorspelbaar wezen, zei hij.
En zo herinner ik mij een schoolreis naar de dierentuin van Antwerpen.
We hadden de leeuwen en de beren de spinnen en de slangen bezocht en de gids zei ons dat we nu naar het gevaarlijkste dier dat er op aarde was gingen kijken.
Iedereen was benieuwd want wat was er nu gevaarlijker dan leeuwen, spinnen, slangen en beren?
Ze bracht ons naar een grote spiegel en ze vroeg of wij het gevaarlijkste dier nog niet gezien hadden.
Iedereen keek om zich heen maar we vonden niets.
Dan wees ze naar de spiegel en ze zei: dit dier roeit zichzelf uit.
Nu 60 jaar later begrijp ik nog beter wat ze bedoelde.
En toch geloof ik dat we de goede kant uitgaan en naar een betere wereld evolueren.
Het is de storm voor de stilte.
De storm ruimt op.
De stilte volgt.
Meditatie 15 februari 2022
