Het sleutelwoord

Ze had me een grote bos sleutels meegegeven want ze wist niet welke sleutel het was die op de deur paste.

En toen ik de sleutels één voor één in het sleutelgat stopte om de deur te kunnen openen dacht ik aan mijn sleutelwoord.

Welk woord hangt er aan mijn innerlijke sleutelbos die de deur naar mijn hart kan openen?

Hebben we allemaal niet zo een woordje dat ons rust of kracht geeft?

Het is alsof de deur naar mijn hart gesloten is en de doorgang wordt versperd door een prop van argwaan en angst, vervuild door frustraties, gevuld met desillusies en gestorven dromen.

Welk woord heb ik nodig om mezelf te bevrijden van al die vooroordelen en die angsten. Zijn mijn cellen niet doordrongen met onbekende kennis die mij genetisch werd overgedragen? Zit die schichtige oermens nog steeds in elke cel van mijn lichaam? Kan ik mij ooit los maken van dat veeleisende lichaam en de weg vinden naar die geest die in me leeft en door het universum reist alsof er geen afstand of tijd bestaat?

De ziel die in mij leeft kan ik niet verloochenen, ik voel dat ze er is.

Niet gebonden aan plaats of ruimte, aan tijd of sterfelijkheid, niet verbonden aan ego of lichaam, maar vrij en toch van mij. Maar soms zo onbereikbaar ver van mij.

Ik neem het sleutelwoord “loslaten” in de hand en ik weet dat dit een voorwaarde is om de deur te kunnen openen naar vrijheid, maar ik weet ook dat het woord de deur niet zal openen. Daar komt veel meer bij kijken. Ook het woord “overgave” klopt wel, maar bezit de kracht niet om de weg te openen.

Het is dat diepe inwendige zeker weten dat mij roept en onophoudelijk in mij spreekt dat de vrijheid in mezelf te vinden is en nergens anders.

Het is die innerlijke overtuiging die uit zuivere waarheid bestaat.

Woorden blijven hol indien ze niet gevolgd worden door daden. Woorden zonder daden blijven verwachtingen en zinloze lettertjes.

De daad gebruikt het sleutelwoord om de deur te openen.

Een woord dat niet gestuurd wordt door een intentie of een engagement is als een voertuig dat stilstaat zonder brandstof.

Sleutelwoorden zijn mantra’s die beknopt al je intenties bevatten. Door ze steeds voor ogen te houden en stilletjes te herhalen vormen ze de context van al je keuzen.

Ze bepalen de richting die je neemt.

Alle pogingen die je onderneemt om je woord tot daad om te vormen zijn goed ook al mislukken ze.

Een zoekende jachthond zal vroeg of laat het wild wel vinden. Zoeken is de intentie en het vinden is de vervulling ervan. Laat je niet ontmoedigen door mislukkingen. Elke mislukking is een afgesloten weg. Daar moet je voorlopig niet meer zijn. Op die manier leven we dag in dag uit in de richting van ons doel en zullen we op een bepaalde dag het volgende inzicht bereiken dat we nodig hadden om verder te kunnen gaan.

Het is de reis die ons gelukkig maakt ook al denken we dat het de bestemming is.

Elke bestemming is het begin van een nieuwe reis. Een onophoudelijk geluk vergroot zich telkens opnieuw en overtreft het vorige.

Zoals een lied dat door één zanger geopend wordt en wordt aangevuld door een tweede en een derde stem en dan ondersteund wordt door een orkest om daarna door het ganse koor gezongen wordt tot fonteinen van klanken.

Meditatie 16 december 2021