Fluister

Het is achter de muziek dat ik het gefluister hoor.

Een stille stem die als een ondertoon op de golven van de melodie deint en andere woorden spreekt dan wat de muziek mij vertelt.

Ik kan het niet ontwarren maar weet zeker dat ik de adem hoor die woorden blaast en mij aanspreekt in fluisterende liefde. Als beelden die plotseling verschijnen als ik naar de houtnerven in de tafel kijk en mensen en herinneringen oproepen , zo hoor ik af en toe een woord dat ik herken.

Ze helen de kloven van eenzaamheid die in mijn hart gegrift werden door verlatenheid en pijn.

Het is alsof je nooit bent weggeweest en in mij ontwaakt en in mij kijkt.

De woorden worden onbelangrijk.

De melodie neemt me verder mee op de toonladders van liefde en geborgenheid en al mijn angst en argwaan is verdwenen en vervangen door geluk.

Meditatie 19 januari 2022