Kleine onbelangrijke dingen

Hoe machteloos sta je te kijken naar het diepe verdriet van jouw geliefden. Je bent er de stille getuige van en hoe graag zou je een stukje van jouw vreugde willen wegschenken om de pijn te verzachten.

Vreugde delen is heel wat eenvoudiger.

Daar doet iedereen graag aan mee.

Maar in de ijzige stilte van de pijn verblijven is maar aan weinigen besteed.

Er zijn geen woorden meer die helen.

Verdriet is alles wat er is.

Het is de diepte die nodig is om door te kunnen gaan.

Los laten of afscheid nemen doet pijn. Sommigen hebben daar een heel leven voor nodig en blijven leven voor een ander.

Verdriet is de donkere zee die je over moet, als je stopt met zwemmen dan verdrink je er in.

Elk diep verdriet verandert je leven.

Het is nooit meer als daarvoor.

De onbezorgdheid is voor altijd weg.

Oppervlakkig zijn is niet meer mogelijk.

Er komt iets anders in de plaats, iets dat uit de diepte van je verdriet naar boven komt. Door pijn en tranen gebaard.

Een tedere blijdschap in kleine onbelangrijke dingen.

Je hebt reeds lang geen verwachtingen meer, die verloor je in je verdriet. Maar het is daardoor dat juist die kleine blijdschap je overkomt.

Ze is zoveel rijker dan het plezier dat je vroeger had. Er is een intensere laag je leven binnen gedrongen. Je merkt dingen op die je nooit zag.

Tijd heeft geen invloed meer op jou.

Je laat je niet meer opjagen.

Veel bevestiging heb je niet meer nodig, waar waren ze toen je zo diep zat?

Eenzaamheid zat aan de oppervlakte.

In de diepte ben je niet meer alleen.

Je hoeft ook niet meer te herbeginnen omdat elk moment belangrijk wordt. De tijd om te treuren of te wenen is even waardevol als het lezen van een boek.

Naar bloemen kijken of luisteren naar het tikken van de klok. Niets is nog belangrijk. Enkel het leven heeft zin.

Leer opnieuw genieten van die kleine dingen die je omringen.

Er zit liefde in.

Geef het leven terug een kans en leer de andere zijde kennen.

Je moest wel het andere lossen om dit te leren kennen.

Het is het ene of het andere.

De twee tezamen bestaat niet.

Eens je deze diepte bereikt hebt is het andere niet meer nodig.

Je kijkt naar een film uit een ander leven. Het is alsof je opnieuw geboren bent.

Verdriet geneest je van de oppervlakkigheid en brengt je langsheen het dal van eenzaamheid naar de eenvoudige vreugde van Zijn.

Meditatie. 26 september 2020