(Ge) weten

Het is onmogelijk om niet te geloven wat je ziet.

Het is even onmogelijk om te zien wat je niet gelooft.

Dankzij ervaringen verzamelen we onze waarnemingen en we beoordelen deze waarnemingen naargelang onze waardeoordelen.

Deze waardeoordelen worden ons van kleins af aan aangeleerd door onze opvoeders.

Geboetseerd in de vorm die ze van ons maakten missen we de mogelijkheid om te zijn wie we werkelijk zijn en lijkt het ons onmogelijk om uit die vorm te ontsnappen.

Gevangen door onze gedachten en het geloof dat we eraan hechten.

De werkelijkheid trekt zich niets aan van hoe we denken en blijft de werkelijkheid. De enige zuivere waarheid, waar iedereen naar zoekt, is de werkelijkheid. We zien ze niet omdat de lamp van onze gedachten in onze ogen schijnt en ons verblindt.

Daarom is het goed om dagelijks te mediteren en je over te geven aan het niet denken en gewoon aanwezig te blijven in wat er op dat moment is.

Waarnemen zonder conclusies te trekken of oordelen te vellen. Al wat je weet los te laten als onbelangrijk en je over te geven aan het niet weten. Dan komt er plaats in jou voor het diepere weten. Dat is de kennis die je bezit maar telkens door je weten wordt overschreven.

Als Boeddha spreekt over de vergissing van de grote onwetendheid dan spreekt hij over dat diepere weten.

Dat (ge)weten dat in jou leeft.

Die innerlijke stem die via ons hart tot ons spreekt.

Zoek de stilte en de afzondering op.

Zoek het binnen in jezelf en niet buiten jezelf.

Meditatie 29 februari 2020