De schuilnaam

Tijd en ruimte zijn begrippen die we met ons verstand gemaakt hebben tot onze werkelijkheid, maar in feite niet bestaan.

Tijd is dood. Gestorven in het verleden en ongeboren in de toekomst.

Enkel het moment bestaat en is levend.

Dit moment is altijd.

Als de klok om middernacht op 12 uur tikt, tikt ze op dat moment tegelijkertijd de volgende ochtend in. Vandaag en gisteren vallen samen in dat moment.

Ruimte betekent dat de plaats waaraan je denkt begrensd is en ergens eindigt.

We denken begrensd omdat we onszelf begrensd hebben. We hebben ons begrensd in ons individu. We hebben ons begrensd in ons lichaam door te denken dat wij ons lichaam zijn. Onze gedachten bestaan dankzij contrast en dualiteit. Wit-zwart, aarde-hemel, man-vrouw ...

We zijn het contact met de eenheid volledig verloren. Dit vergif ontneemt ons de mogelijkheid om te verdwijnen in de eenheid van het leven.

Ons individualisme drijft altijd opnieuw aan de oppervlakte van Zijn.

Om in de eenheid te kunnen instappen moeten we uit onze gedachten leren uitstappen.

Dat kan enkel door los te laten.

Je over te geven aan het niets en aan niemand.

Het niets en het niemand is de schuilnaam van het leven.

De artiestennaam.

Want leven is een kunst.

Meditatie 29 maart 2020