Liefde is volmaakt onschadelijk
Hier op onze planeet van dualiteit heeft alles een keerzijde.
Wit heeft zwart.
Koppigheid heeft doorzetting.
Gierig heeft zuinig.
Mooi heeft lelijk.
Het ene draagt het andere.
Alleen liefde bezit geen tegendeel.
Liefde is volmaakt onschadelijk. Er is niets dat gevaarlijk of fout zou kunnen zijn in de liefde.
Ons verstand bestaat uit een mechanisme dat steeds vergelijkingen maakt om iets te kunnen begrijpen. Daarvoor gebruikt ze de kennis die ze momenteel heeft. Al de kennis die er is en die ze nog niet ontdekt heeft wordt niet gebruikt in onze redeneringen.
Stel je eens voor dat ik ooit een kleur gezien heb die hier op aarde niet bestaat. Op welke manier moet ik die beschrijven? Het is geen groen, geen blauw of rood, geen geel, bruin of grijs.
Het is onmogelijk om dat uit te leggen.
Ons verstand start altijd vanuit begrippen. Vastgelegde begrippen. De reeds gekende begrippen . Zoals hoog en laag, links of rechts, dik of dun. Niets of iets.
Iets kan van alles zijn.
Niets is het ontbreken van iets.
En als ik dan praat over het niets dat alles is of over een volle leegte of een grenzeloze ruimte of eeuwigheid dan klasseert ons verstand dat als poëzie of als spiritualiteit. Fantasie en onbestaand.
Ons verstand eist begrippen. Grip krijgen op wat er gebeurt om dit zo snel mogelijk in een cataloog te steken van herkenning. Ons verstand wil begrijpen. Grijpen, vasthouden. Indien we iets meemaken dat onbegrijpelijk is dan noemen we dat al snel een wonder en zijn we verwonderd.
Ons verstand werkt op een minuscuul klein onderdeel van de kennis die er is. Al onze redeneringen en conclusies worden op die gebrekkige kennis afgestemd. We kunnen niet anders.
Maar stel je voor dat de belangrijkste kennis voor de meerderheid van de mensen nog onbekend is, dan is onze samenleving op een vergissing gebouwd ten gevolge van die onwetendheid.
Dat is het inzicht dat Boeddha ons wilde kenbaar maken.
De onwetendheid ligt aan de basis van onze vergissing.
We denken het te weten en houden ons enkel vast aan wat we waarnemen.
Alle andere kennis moet eerst bewezen worden en zolang dat niet kan, naar ons denkpatroon, wordt dat niet aanvaard als bruikbare kennis.
Het is een kwestie van evolutie.
In dit stadium van onze bewustwording is onze onwetendheid onze vaste zekerheid geworden en we lopen met onze ogen open in de afgrond van de vernietiging.
Ook daaruit zullen we kennis en conclusies halen en zal ons inzicht groeien. Het inzicht dat oprechte eerlijke samenwerking het enige stabiele samenlevingsmodel is dat zal stand houden.
Laat ons hopen dat we ooit tot zulke samenleving komen zonder teveel slachtoffers.
Meditatie 24 januari
