De lens

Toen in naar de foto’s keek zag ik op de hele reeks die ik die ochtend getrokken had een vlek.

Op de lens van mijn fototoestel zat een vlek die de oorzaak was dat al mijn foto’s besmeurd werden.

Zo kwam ik op de gedachte dat alles wat ik zie misschien wel besmeurd is door de manier waarop ik denk. Misschien zijn mijn gedachten wel de vlek die mijn beeld over het leven besmeurt.

Hoe ver weg hebben mijn gedachten me verwijderd van wie ik in wezen ben?

Van kleins af aan hebben mijn opvoeders mij gevormd en hun ideeën over goed en kwaad in mij gestopt. Door beloning en door straf werd ik gevormd naar hun beeld.

Ze hebben mij in de bedding van hun gedachten groot gebracht en het koste mij heel wat moeite om al de aangeleerde principes één voor één in vraag te stellen en ze uit mij weg te nemen zodat ik zelfstandig zou kunnen denken vrij van indoctrinatie en gewoonten.

Uiteindelijk kwam ik er achter dat ik mijn gedachten maar even kan doen stoppen tijdens mijn meditaties en zodra ik de dagelijkse dingen doe zijn ze er overvloedig terug. Daarom laat ik ze nu maar razen zoals het achtergrond geluid van de autostrade mij niet meer stoort om te genieten van de stilte in de tuin. Ik neem mijn gedachten niet meer serieus. Meestal kwetteren ze als een papegaai maar dingen na. De echo’s van wat mijn brein ooit hoorde en las worden door mijn gedachten uitgestoten.

Als ik actief denk dan overdenk ik. Onderzoekend en open voor tegenspraak denk ik dieper na over alles wat op mijn weg komt.

Samen met mijn gevoel in een soort synchronisatie laat ik de gedachten in mij leven en het lijkt er vaak op dat er anderen in mij naar boven komen.

Oude herinneringen aan wat mensen ooit tegen mij zegden komen spontaan in mij op en inspireren mijn gedachtengang.

Woorden, beelden, ervaringen, angsten en verlangens spreken allemaal mee in mijn innerlijk debat.

Nu weet ik dat het een wirwar van impulsen zijn die ik zelfs niet kan uitschakelen.

Ik zit aan de oever in de schaduw van de bomen naar de voorbijstromende rivier van gedachten te kijken en concentreer me op het licht dat speelt op het water.

Het komt en het gaat voorbij.

Zoals alles in mijn leven.

Ik laat me niet meer meesleuren door de stroming en geniet van de innerlijke rust en het licht.

Meditatie 12 september 2022