Opnieuw leren leven
Is het je ook al eens opgevallen dat iemand in tranen uitbarst nadat hem iets geweldig positief overkomt.
"Ze wenen van geluk" wordt er dan gezegd.
Maar van geluk ween je niet, daar juich je van, of je danst en je springt.
Het zijn de jaren van verdrukking en vervolging die zo zwaar doorwegen en je uit je slaap hielden, je angstig maakten bij elk geluid dat je hoorde, je deden dagdromen naar bevrijding of verlossing of genezing. Het zijn die honderden desillusies die je alle hoop ontnamen.
En dan plotseling de bevrijding. De verlossing, de genezing.
Je weent voor de langdurende tijd van pijn, angst en verdriet die je achter de rug hebt, ook al ben je nu eindelijk verlost.
De vermoeienis die het gevolg is van de aanslepende situatie ontneemt je alle levensmoed en levenskracht.
De diepte waarin je je emotioneel bevindt is voor anderen nooit te peilen en je voelt je onbegrepen en verlaten.
De bevrijding die een einde maakt aan de verschrikkelijke situatie biedt je dan ook geen onmiddellijke vreugde maar brengt al je verdriet, angst en pijn naar boven uit de diepte van de hel waarin je je bevond.
Je bent de eenvoudige vreugde en blijdschap verleerd.
Na de bevrijding voel je hoe erg de situatie je heeft aangetast, argwanend heeft gemaakt en je psychisch heeft geveld.
Na de bevrijding volgt een lange periode van herstel.
Je loopt door de ruïnes van je leven.
De schade die werd aangericht is enorm.
Het verlies dat je kende.
De vreugde die werd weggenomen.
Je moet opnieuw leren leven.
Opnieuw leren vertrouwen.
Opnieuw leren lachen.
Opnieuw leren geloven.
De schade die je in die langdurige periode hebt opgelopen zal je je verdere leven meeslepen.
Je nieuwe leven zal dan ook alle tekenen vertonen van de diepten die je hebt doorgemaakt.
Het lijden stopt niet plotseling na de bevrijding.
De wonden worden littekens.
De genezing kan beginnen.
Meditatie 23 september 2022