Verwennen of verwaarlozen

Soms verwaarlozen we onze kinderen door ze te verwennen.

Liefde betekent niet dat we de andere afhankelijk moeten maken van ons.

En door te verwennen creëren we wel die mogelijkheid.

Vaak willen ouders dat de kinderen een beter leven krijgen dan zij zelf hebben gehad. Ontbering en moeilijkheden ervaren we als onaangenaam maar ze zorgen ervoor dat we zelfstandig worden en ons kennis geven over onszelf.

Indien we de kastanjes steeds uit het vuur halen voor onze kinderen leren ze nooit zelf iets van de moeilijkheden die hen willen vormen.

Want daar dienen moeilijkheden voor.

Ze hebben een waardevolle betekenis.

Ze brengen inzichten over onszelf.

Een plant die alleen maar zon krijgt zal uitdrogen en niet meer verder ontwikkelen en uiteindelijk sterven, maar een plant die enkel water krijgt zal niet aarden in het slijk en even goed sterven. Het is de combinatie van regen en zon die de plant nodig heeft om zichzelf te ontwikkelen naar volwassenheid. Een kind opvoeden in liefde vraagt dan ook dit belangrijke inzicht van de ouders. Verwennen verwaarloost de ontwikkeling van het kind en ontneemt het de noodzakelijke inzichten die problemen en moeilijkheden inhouden.

Natuurlijk breekt ons hart bij het zien van de mislukking of de pijn en de moeilijkheden waarmee ons kind kampt, maar de vrucht ervan kan het kind sterker maken om opgewassen te zijn tegen de wereld waarin ze geboren werden.

Ontneem ze de les niet door vroegtijdig in te grijpen. Laat ze ondervinden dat het leven zich beweegt tussen oorzaak en gevolg, dat ze mede verantwoordelijk zijn voor de keuzen die ze maakten. Blijf ze aandachtig volgen langs de kant en ontvang ze steeds opnieuw in liefde na hun val.

Liefde is niet flauw of krachteloos.

Liefde is oprecht en eerlijk.

Kijkt verder en blijft kansen geven maar belet de lessen van de vergissing niet.

De lessen die ons brengen naar zelfkennis en zelfrealisatie.

Meditatie 29 oktober 2022