De verkeerde trein

Op een dag was ik zo verstrooid dat ik op de bommeltrein naar Brussel stapte in plaats van op de sneltrein. Er zat opmerkelijk minder volk op die trein. Daaraan had ik kunnen weten dat ik mis zat toen ik opstapte. Aan elk station stopte de trein en bleef er dan ook nog lange tijd stil staan.

Als je ergens snel moet zijn, is zo’n bommeltrein een grote ergernis. Nu - zoveel jaren later - moet ik nog altijd ergens zijn, maar nu neem ik toch het liefst de bommeltrein. De dag duurt voor diegene die de bommeltrein nemen exact even lang als voor diegene die de sneltrein nemen. 86.400 seconden.

Iedereen krijgt even veel tijd. Het verschil ligt erin dat je, als je met de sneltrein rijdt, je de indruk hebt dat al wat je doet sneller gaat. En als je met de bommeltrein rijdt, heb je de indruk dat alles veel trager gaat.

Snelheid haalt je uit de stilte en sleurt je mee in haar zog.

Traagheid leidt je naar de stilte en brengt je tot rust.

In snelheid verlies je jezelf. In traagheid ontdek je wie je bent.

Het is de levenskunst om niet deel te nemen aan de snelheidsrace van jouw omgeving en rustig en evenwichtig te blijven en je eigen tempo te bepalen. Stap bewust in de bommeltrein en kijk hoe snel de anderen je voorbijvliegen, hollen en jagen. Wat heeft het voor zin?

Hoe sneller je wordt, hoe sneller de tijd vliegt en hoe sneller je leven voorbij is.

Het is niet de tijd die vliegt, jij bent het die vliegt, want in de bommeltrein ervaar je dat de tijd stilstaat als jij stilstaat.

Probeer in de loop van de dag kleine haltes in te lassen. Begin met ogenblikken van 60 seconden. Even helemaal niets doen en je concentreren op de seconden die een voor een de minuut vullen. Het zijn goede oefeningen die je leren uit de snelheidstrein van je gewoontes te stappen. Oefening baart kunst en zonder zelfdiscipline zal je nooit tot rust komen.

Meditatie 8 mei 2019