Wapenstilstand

Het leven is een strijd zei ze.

Het is waar dacht ik.

Maar wie is de strijder?

Strijdt het leven tegen mij of strijd ik tegen het leven?

Is het leven niet gewoon wat het is?

En heb ik daar moeite mee?

Is het niet een strijd die ik voer met mijn verwachtingen en mijn dromen?

Ik hoef helemaal niet te strijden met het leven. Het leven eist geen onmogelijkheden van mij.

Ik ben de eisende partij.

Ik leg mijn wapens neer en doe mijn harnas uit.

Ik vocht tegen de liefde.

Ik vertrouwde ze niet.

En geloofde ze niet.

Als een rivier van liefde stroomde ze altijd al langs mij heen.

Ze is er altijd geweest maar ik zag het niet.

Ik rekende alleen nog maar op mezelf.

Ze hadden me geleerd dat het leven hard en onverbiddelijk was en ik al vechtend mijn plaatsje moest trachten te verwerven.

Mijn angst om te sterven was eerder een angst om te leven.

Na mijn overgave zag ik dat in.

Leg de wapens neer en geef je over.

Het leven neemt je mee op de reis naar jezelf.

Meditatie 25 mei 2021