Kleine ergernissen

De dag dat ons iets ernstig overkomt hebben we geen last meer van de kleine ergernissen die ons leven daarvoor ontsierden. Met schaamte kijken we daarop terug en verlangen we naar die tijd dat die kleine ergernissen nog mogelijk waren.

We hadden het zo goed dat we ons in futiliteiten konden ergeren.

Het drama is dat we geen enkel besef hadden van hoe goed we het wel hadden en ons humeur toelieten om te verzuren door onbelangrijke kleine hindernissen die in elk leven aanwezig zijn.

Niet beseffen dat we gelukkig zouden moeten kunnen zijn met waar, met wie en wie we zijn, is in feite een groot gemis.

Toen ik na 6 maanden revalidatie ten gevolge van een zwaar skiongeval voor de eerste keer terug naar de supermarkt ging was ik zo blij als een kind. In de supermarkt viel het me op hoe weinig mensen plezier hadden in het winkelen en ik besefte dat eigenhandig kunnen lopen mij al die vreugde schonk.

“Ontberen doet waarderen”

Zegt de spreuk.

En het is alsof vreugde en geluk pas echt tevoorschijn komt nadat je de deur van pijn en verdriet hebt geopend.

Als vandaag kleine ergernissen je belasten leggen ze de vinger op de wonde.

Een fundamenteel tekort aan levensvreugde door een fundamenteel tekort aan inzicht hoe mooi je leven wel zou kunnen zijn.

Misschien is je leven zo erg gevuld met verantwoordelijkheden en taken dat dit alle aandacht voor schoonheid en liefde verduistert.

Misschien zijn jouw verwachtingen en je dromen te zwaar en leggen ze beslag op de eenvoudige vreugde van kleine onbelangrijke dingen.

Misschien ben je te weinig met jezelf bezig en geef je al je tijd en je energie aan anderen.

Ga op zoek hoe het komt dat kleine ergernissen zoveel plaats bij je innemen.

Ze verstoppen het duurzame geluk.

Meditatie 1 december 2021