Het onbestaande bestaat.

Zolang wij inzicht missen zullen we het bestaande als onbestaand ervaren.

Het niet weten is voldoende.

Omdat we herhaaldelijk ondervonden dat inzicht het zien is van hetgeen we door onwetendheid niet zagen en op die manier iets als onbestaande werkelijk werd, dat we nu kunnen concluderen dat het onbestaande waarschijnlijk wel bestaat maar tijdelijk voor ons onzichtbaar is.

Deze instelling maakt het mogelijk om als een ontdekkingsreiziger te blijven reizen in de duisternis van het niet weten met de zekerheid dat we daar zullen weten.

De bewustwording is de reis in de onzichtbaarheid en het zien noemen wij dan bewust worden.

Het is een reis die eeuwig verder gaat en geen einde kent. Daarom verwacht je beter geen eindbestemming en moet de reis je doel zijn.

Hoe verder we uit onszelf durven treden hoe dichter we bij onszelf komen.

Reizen naar de bestemmingsloze onzichtbaarheid is reizen naar je huis.

De plaats waar je hoort.

Omringd worden door je echte familieleden.

In het onbekende zal je je bekenden ontmoeten.

Dat is hetgeen de logische geesten zo onbegrijpelijk vinden. Hoe kan je nu geloven wat je niet kan zien?

Het is net andersom.

Door in het onzichtbare te geloven zal je zien.

Meditatie 2 december 2021