Het tussenwezen

De evolutionaire verandering die er enkele duizenden jaren ontstaan is tussen de dieren en de mens is nog steeds niet voltooid.

De activering van ons bewustzijn in onze cortex zorgde ervoor dat er uit een dier een mens ontstond.

Een wonder dat zich verder ontplooide tot wat de mens nu in de 21 ste eeuw geworden is.

De ontwikkeling van de mens staat echter nog in zijn kinderschoenen als we dit tegen over het ontstaan van de kosmos stellen.

Er zijn nog duizenden jaren van verdere ontwikkeling nodig om tot het wezen te evolueren dat we zullen worden.

Een wezen dat in harmonie leeft met de natuur, met de kosmos en met elkaar.

Momenteel is de mens een tussenwezen.

Geen dier meer, maar ook nog niet de mens die hij moet worden.

De mysterieuze betekenis van evolutionaire groei en ontwikkeling is niet te achterhalen. Zoals een baby groeit naar volwassenheid, zo groeit alles naar de uiteindelijke volwassenheid. Het leven is een groei.

Elk moment in de evolutie is de moeite.

In het zaad van de boom is de toekomstige boom reeds aanwezig, hij moet enkel nog gezaaid worden, besproeid en gevoed.

Ook bij de mensen zijn er in alle tijdperken visionairs geweest die als het ware de evolutie voorspelden.

Geesten die het leven doorhadden en de massa trachtte te bewegen in de goede richting. Maar de evolutie neemt zijn tijd. Het collectieve bewustzijn is nog niet voor vandaag en dat is nodig om de chaos te herstellen die ontstaat uit onverschilligheid en onwetendheid.

Zolang er oorlog en strijd is tussen volkeren zijn we nog ver weg van de mens die we zullen worden.

Maar er komt een tijd van vrede en harmonie.

Het leven verlangt daar naar.

En wat het leven verlangt zal worden.

Meditatie 2 maart 2022