Ontmoedigd.

Telkens opnieuw worden we ontmoedigd omdat onze verwachting niet afgestemd is op de realiteit.

Intellectuelen en hoog begaafde mensen zijn te beklagen, ze lijden een eenzaam leven vol onbegrip en weerstand. Zij zien helder en duidelijk hoe de gevaren van onze samenleving zich opstapelen en roepen uit volle borst naar de massa dat het de verkeerde kant opgaat maar hun stem wordt niet gehoord.

Visionairs voorspellen wat de gevolgen zullen zijn van onze levensstijl, maar niemand kan de beweging van het logge monster van onze samenleving afwenden.

Dat is het lot van alle voordenkers.

Zij hebben de juiste analyse gemaakt en kunnen de vinger op de wonde leggen maar bezitten de kracht niet om de wonde te genezen.

Daar is overtuigingskracht voor nodig.

Het is de frustratie van de dokter die een medicijn voorschrijft dat de ziekte zal genezen maar door zijn patiënt niet wordt ingenomen.

Zoals een aardverschuiving alles met zich meesleurt zo worden we door de massa meegetrokken naar het onvermijdelijke.

Een massa hangt aan elkaar omdat ze allen dezelfde behoefte hebben en omdat iedereen gevangen zit in de eeuwenoude constructie van het mensdom. De wirwar van culturen, overtuigingen, religies die vroeger nog redelijk gescheiden werden worden nu, door internet en een steeds groter wordende mensenmassa, verbonden.

Ook al kunnen we perfect omschrijven hoe een vredevolle samenleving er zou moeten uitzien, zijn we niet in staat om die gedachte over te brengen naar een wereldbevolking die reageert op de jarenlange oorlogen, mishandelingen, onverschilligheid, genociden en noem maar op.

De verschillende niveaus van ontwikkeling maken een universele levenshouding momenteel nog onmogelijk.

Laat je niet ontmoedigen.

Heb je de beelden van de maan gezien.

De planeet waarop niets groeit.

Zo zag onze aarde er ook ooit uit.

Kijk nu eens hoe mooi ze geworden is.

Zie hoeveel verschillende levensvormen zich tijdens die miljoenen jaren hebben ontwikkeld. Enkele duizenden jaren geleden ontwikkelde de mens zijn verstand tot wie hij nu is.

Het leven is een evolutie die groeide door de tijd tot wat je nu kan zien.

We moeten blijven geloven in de verdere ontwikkeling. In de natuur wordt niets zomaar afgebroken maar enkel verbeterd. Elke mutatie of verandering heeft als doel om je te kunnen aanpassen aan de omliggende veranderingen. Het geheel van de beweging groeit verder uit in de toekomst.

Wij mensen evolueren van niets naar alles. We zijn uit het stof gegroeide eencellige wezens. Van de totale onwetendheid groeien we naar de volle absolute waarheid.

Misschien als we ooit tot het volle bewustzijn gekomen zijn dat we dan de film terugspoelen beeld per beeld en van het volle inzicht opnieuw afdalen naar de totale onwetendheid om daarna terug beeld per beeld, schakel per schakel , inzicht na inzicht onszelf terug uit te vinden tot alles.

Jij die deze tekst leest, jij weet dat je ooit alles geweten hebt en dat je momenteel gescheiden leeft van de kennis die je hebt.

Jij visionair, jij herinnert je het gewoon beter dan de anderen.

De groei die we doormaken is noodzakelijk, anders was het een vergissing en perfectie kan zich niet vergissen en het absolute is perfect.

Het leven ontwikkelt zich ernaartoe.

In het beukennootje zit de oude dikke beuk verborgen met zijn brede wortels en zijn duizenden bladeren.

Het leven ontvouwt zich naar de wetten van haar éénheid.

Uitvinders jullie vonden terug wat jullie wisten.

Laat je niet ontmoedigen indien je botst op de traagheid van de evolutie.

Het komt niet op een jaartje.

Niet op een eeuw, niet op duizend jaar. Zeg wat je ziet en wat je weet en laat het erbij. Jij kan het niet versnellen, ook al ben je een schakel in het universele inzicht en word je door de kosmische krachten uitverkoren.

Heb geduld en vertrouw erop dat uiteindelijk alles goed komt.

Is dat geen volksuitspraak: alles komt goed. Weet niet iedereen dat ten slotte.

Schenk je vertrouwen opnieuw terug aan de wijsheid van het leven en je rust zal wederkeren.

Meditatie 17 december 2020