De tennisles

Nu gaat het niet meer, maar ik heb in mijn leven vaak getennist.

Toen ik de smaak helemaal te pakken kreeg schreef ik me in om een aantal lessen te nemen en mijn techniek te verbeteren want ik wist niet goed wat ik mis deed en waarom ik ofwel de ballen in het net sloeg ofwel achter de base line.

Mijn tennisleraar had snel door waarom ik de bal missloeg en riep steeds hetzelfde: even wachten, dat tikkeltje maar en dan pas slaan.

Telkens was ik te snel en te dicht bij de bal. Ik leerde dat tikkeltje te wachten, de bal te laten zakken en dan pas te slaan. Met een mooie boog vlogen de ballen over het net en binnen de lijnen.

Deze ervaring brengt me bij de gedachte dat we ook voor ons spiritueel leven wat hulp kunnen gebruiken en we dank zij eenvoudige technieken en een tikkeltje hulp een vruchtbare meditatie kunnen ontwikkelen.

De coach zal ons helpen om tot rust te komen en herhalen wat we weten, maar steeds opnieuw vergeten.

Het gaat er niet over dat we de kampioen worden in meditatie in tegendeel zelfs, meditatie leert je juist om te verliezen en stelt geen belang in competitie.

Meditatie zet je een tikkeltje stil.

Je leert een piepklein moment te vergroten tot een tijdloos moment.

En in die tijdloosheid kan je je verstand en je lichaam even loslaten om even uit te rusten in je hart.

Daar leeft jouw stilte en je ziel.

Indien het je niet lukt om tot rust te komen en te mediteren ga dan op zoek naar een coach.

Een klein duwtje volstaat dikwijls en helpt je erdoor.

Meditatie 27 oktober 2020

www.woordenuitdestilte.com