Streven naar zelfrealisatie
De enige manier om tot zelfkennis te komen is meditatie en overdenking.
Door na te denken en inspiratie te zoeken in de gedachten van andere denkers verdiepen we ons steeds meer in het mysterie van Zijn.
Deze overwegingen kunnen we “zelfrealisatie” noemen omdat de inspanningen die we daarvoor doen ons uiteindelijk naar zelfkennis brengen.
Zonder moeite te doen bereiken we niets in het leven.
Het leven is een beweeglijke veranderlijke energie die energie en beweging eist om actief aan haar te kunnen deelnemen.
De grote contradictie die er ontstaan is door de ontwikkeling van ons verstand maakt het verwarrend en moeilijk om te weten te komen wie we zijn.
De contradictie ontstaat doordat we ons leven volgens een bepaalde gedachtegang beoordelen die logisch lijkt, omdat ze op zintuiglijke conclusies werd opgebouwd.
Zolang wij die parameters en beoordelingen blijven vasthouden, zullen we nooit tot de diepere en hogere lagen van de werkelijkheid doordringen en blijven we in onze fundamentele vergissingen redeneren.
In het boek van de geheime leer worden esoterische oude wijsheden beschreven.
In die boeken spreken ze over de paranormale krachten van de mens.
Door de zintuigen te beteugelen en na te denken over de oorsprong van alle leven dringen we door naar de lagere, grove, psychische en mentale energieën en naar de hogere spirituele energieën.
Het opzoeken van het geluidloze geluid is de stem van de stilte ontdekken.
De volle leegte.
De meester-denkers vragen ons aandacht en concentratie te schenken aan de volgende punten:
Dood elk verlangen naar leven.
Dood zintuiglijke gewaarwordingen
Beschouw genot en verdriet, winst en verlies, overwinning en nederlaag , met gelijkmoedigheid.
Zoek je toevlucht steeds in het eeuwige.
Vernietig het gevoel van afgescheidenheid.
Ze gebruiken deze punten als hulpmiddelen zodat we tot de andere lagen van gedachten door kunnen dringen.
Ons denkvermogen trekt onze zintuigen naar alle kanten zodat onze ziel stuurloos wordt en we verdwalen in de waarheid van de werkelijkheid en leven in veronderstellingen en illusies.
De ziel die uit zuivere levensenergie bestaat en verbonden is met al het andere zichtbare en onzichtbare leven, kent geen plaats en geen tijd, geen geboorte of dood. Ze huist in een vergankelijk lichaam dat bestuurd wordt door een denkgeest die in geboorte en dood gelooft en die met haar gedachten de ziel gijzelt in haar koppige overtuigingen en conclusies.
Om uit deze dualiteit te kunnen ontsnappen is het belangrijk om alle denkpistes open te houden en ons niet meer te laten begrenzen door principiële gedachten en ons los te maken van de collectieve gedachten die door de massa wordt gevolgd.
Het durven loslaten van wat we weten en te zweven in het niet-weten geeft ons de kracht en de mogelijkheid om te ontdekken dat er een diepere en een hogere wijsheid bestaat.
In het begin lijkt alles waar of niet waar en landen we telkens opnieuw op onze oude waarheden, maar na een tijdje is de angst om niets meer te weten verdwenen en zweven we op de thermiek van de waarheid.
Meditatie januari 2020
