Stel je eens voor dat je uitschuift, met je hoofd op de harde grond terechtkomt en je bewustzijn verliest. Je ontwaakt in het ziekenhuis en lijdt aan totaal geheugenverlies. Je weet niet meer wie je bent, hoe je heet, hoe oud je bent, waar je woont, waar je bent, wie je kent. Je weet niets meer. Familie en vrienden komen je bezoeken en je herkent ze niet.

Een prettige reactie die ik regelmatig krijg van mensen die mijn ochtend teksten lezen is: “dat zijn allemaal dingen die ik weet maar zelf niet onder woorden kan brengen“ van “die tekst is op mijn lijf”