Applaus

Het was alsof alle bomen en struiken applaudisseerden toen ik naar de regen luisterde en me af vroeg wie ze eerden?

Wat is het waard om te eren?

Is niet elke schakel, hoe minuscuul ook, belangrijk?

Is het succes niet te verdelen onder alle onderdelen? Zijn de figuranten niet even belangrijk als de acteurs?

Ondersteunen ze niet de acteurs op de set zodat dezen kunnen schitteren?

Is gezelligheid niet een verzameling van verschillende elementen die in relatie met elkaar de sfeer bepalen?

Mooie verlichting, leuke muziek, vriendelijke mensen, lekkere versnaperingen en drank, goede temperatuur, mooie omgeving, comfortabele zeteltjes ...

Ook een persoonlijkheid bestaat uit verschillende elementen die samen het typische karakter van iemand bepalen.

Niets bestaat op zichzelf want alles bestaat uit een combinatie met anderen. Iedereen haalt zijn levensenergie uit de anderen die op hun beurt energie uit anderen haalden. Het gras uit de aarde, het konijntje uit het gras, het roofdier uit het konijntje.

De bomen zijn mijn longen.

Planten mijn voeding.

De regen mijn drank.

We bestaan dank zij elkaar.

Daar wijst het leven ons constant op.

Zonder de anderen bestaan we niet.

Wij en de anderen zijn één levend geheel.

Dat inzicht is een applaus waard.

Dan zouden we het leven eren en waarderen.

Waard - eren.

Naar waarde eren.

De waarde van het geheel.

De waarde van de éénheid.

Levensenergie wordt steeds gedeeld en doorgegeven, ze vermindert nooit. Al wat vergaat wordt herboren in nieuwe energie. De drager van de energie vergaat maar de energie die blijft.

Wij zijn de energie.

Ons lichaam de drager.

Wij gaan steeds verder, samen met de anderen in een lichtstroom van energie om steeds opnieuw vreugdevol nieuwe vormen te creëren, onbeperkt en eeuwig.

Meditatie 29 juni 2021