Maar één leven

Er is maar één leven dat zich uitdrukt in (voor ons) ontelbare vormen.

Elke vorm leeft onder de toelating van alle andere vormen. En niets bestaat uit zichzelf.

Alles leeft in het bewustzijn van elke vorm.

Het creatieve karakter van het geheel schept constant nieuwe combinaties.

Al hetgeen dat is, is het gevolg van de uitdrukkingskracht van het leven.

De oude vorm vernieuwt zichzelf in nieuwe vormen. Het oude verdwijnt en het nieuwe verschijnt. De onmetelijkheid van de vernieuwing toont ons de wil en het karakter van het leven om zich uit te drukken.

Steeds in beweging en ijverig. Twee grote kenmerken van het leven.

Ook jij bent er onder de toelating en het toeziende oog van het kosmische geheel.

Ook jij bent er om jezelf uit te drukken, om het leven uit te drukken.

Het moment dat je je daar bewust van bent, weet je dat je een bewustzijn bezit.

En even later weet je dat de vorm die je nu hebt aangenomen enkel het instrument is om de melodie van het leven hoorbaar te maken.

Het leven weerspiegelt zich in jou.

De zorgen en verlangens verduisteren deze spiegel. Je bent niet de vorm. Je bent veel, veel meer dan dat. Je bent de energie die in en uit de vorm gaat. De energie die is. Het leven zelf. Als ze in je gaat, dan drukt ze zich uit in jou. Als ze uit je gaat, dan neemt ze je mee in haarzelf.

Deze ochtend kwam deze energie in de vorm van onze kat met mij liefdevol flodderen. Ze ronkte van genot. En ik werd er blij van. Ze drukte zich uit in tederheid.

Wat later tijdens mijn wandeling drukte het leven zich uit via de tjilpende vogels, en door de wind die fluisterde door de takken van de bomen.

Zoals een film geprojecteerd wordt en een scherm nodig heeft om de projectie zichtbaar te maken, zo is het leven zelf het scherm waarop wij onszelf projecteren. De achtergrond van al wat is.

Meditatie 16 januari 2019