(R) evolutie

Evolutie is een ander woord voor geleidelijke verandering. Darwin beschrijft het uitvoerig in zijn theorie dat alle leven zoals we het nu kennen het resultaat is van een eeuwenoude evolutie.

 Levenssoorten kunnen wel of niet evolueren. Sommige varianten blijven stilstaan in hun evolutie en anderen van dezelfde soort evolueren verder en veranderen helemaal van vorm en grootte en dit is afhankelijk van de streek waarin ze zich bevinden en het soort voedsel dat ze vinden.

Mocht elke soort even snel evolueren dan waren er geen eencelligen meer of geen vissen meer.

 En in heel deze evolutie gebeurde er iets uitzonderlijk en was er een diersoort die verstandelijk muteerde en de voorvader werd van de mens. Het individualisme ontwikkelde zich langzamerhand en dit naargelang hoe het verstand een bewustzijn ontwikkelde of anders gezegd, zich bewust werd van zichzelf en zijn sterfelijkheid.

 Deze ontwikkeling van het individualisme werd onze oerscheiding.

De mens scheidt zich af van de universele samenwerking tussen alle levensvormen. Door de ontwikkeling van zijn verstand krijgt de mens een superieur gevoel van macht over al de andere levensvormen. De mens doorziet de aard van zijn natuurlijke vijanden en kan deze afleiden en vangen door list en techniek. Dankzij de ontwikkeling van zijn verstand en de overlevering van kennis van geslacht naar geslacht groeide de mensensoort uit en werd het natuurlijke evenwicht volledig verstoord.

 In zijn constante drang naar verbetering ontstaat er een chronische ontevredenheid over al hetgeen bestaat. Ook onderling groeien de natuurlijke rivaliteiten uit tot groepsvorming en de evolutie wordt gestuurd door revolutie.

 De revolutie is de tegenhanger van de evolutie. Evolutie is een langzame natuurlijke ontwikkeling van een soort in harmonie met de nevensoorten en onder het toezicht en de toelating van het universele evenwicht. Revolutie eist een plotselinge verandering en wordt met agressie en geweld bekomen. De revolutie forceert de evolutie en doorbreekt de wetten van de samenwerking en de eenheid.

 Het kortzichtige en hoogmoedige verstand van de ongeduldige gulzige mens verklaart de oorlog aan het leven.

Het leven laat zich niet opjagen en neemt zijn evolutionaire tijd om zich aan te passen volgens de richtlijnen van de universele wijsheid die in elke cel van elk wezen, hoe klein ook, aanwezig is.

 Revolutie betracht geforceerde verbetering maar brengt verdeeldheid en onevenwicht in de natuurlijke ontwikkeling van het leven.

Uiteindelijk haalt het leven op haar dooie gemakje het tempo van de ontevreden mens in en zal vroeg of laat de mens zich wel moeten voegen naar de wetten van het universele evenwicht. Naar de regels van het geheel.

 De huidige chaotische tijden zijn de voorlopers van de globale herstelling die in de maak is als reactie op de dominante ingrepen die de mens pleegde op de medebewoners van deze planeet.

 Het nieuwe evenwicht zal maar tijdelijk zijn zolang de mens zich niet opnieuw verbindt met het geheel.

 De mens moet leren evolueren in harmonie met de wetten van het leven.

Deze wetten vragen op zijn minst respect te hebben voor al wat leeft.

 Meditatie 23 december 2019