De handdoek

De struise toerist had zijn handdoek ’s ochtends op de ligzetel aan het zwembad gelegd zodat hij er zeker van was dat zijn zetel niet door een ander zou bezet worden.

Nick, mijn vriend, legde zijn handdoek bovenop de handdoek van de toerist en ging zelf op de zetel liggen.

De toerist kwam verontwaardigd en boos naar Nick en zei hem dat hij zijn handdoek op de zetel had gelegd en daardoor die zetel gereserveerd had en dus dat die zetel van hem was.

Nick antwoordde hem dat hij zijn handdoek boven op de handdoek had gelegd en daardoor de handdoek en de zetel nu van hem was.

Dit grappige voorval toont aan hoe vijandschap ontstaan is tussen mensen vanaf het moment dat iemand zich een stuk land toe-eigende dat eigenlijk voor iedereen bedoeld was.

Soms kijk ik naar de bomen in mijn tuin en denk ik hoe daar duizenden jaren geleden ook bomen en bossen stonden die van iedereen waren.

Op een dag heeft er iemand met een knuppel in de hand gezegd dat dit van hem was en de doorgang versperd.

Hij trok grenzen en verdedigde die.

Momenteel kan je nog steeds een stukje van de planeet kopen dat jou persoonlijk eigendom wordt.

Onvoorstelbaar dat dat kan.

De planeet is toch eigendom van iedereen.

Door oorlog en klimaatverandering, door oogstmislukking en armoede zullen er nog meer stromen vluchtelingen ons land opzoeken. Is dat niet normaal, dat je vlucht van ellende?

Kan ons dat ook niet overkomen denk je?

De eeuwenoude maatschappelijke structuren kunnen zo maar niet veranderen, dat zal geleidelijk gaan, maar het is onvermijdelijk.

Iedereen voelt het.

Zo kan het niet blijven.

Het zal noodgedwongen veranderen.

Wees niet bang, we staan er niet alleen voor. Het slechte wordt afgebroken om het goede plaats te geven.

Meditatie 26 augustus 2022