Nooit meer alleen

We willen ons gevoel van eenzaamheid weg nemen door anderen op te zoeken. Dit samen zijn vertroost ons eenzaam hart, maar de diepe eenzaamheid die blijft.

Daarom moeten we de innerlijke reis aanvatten.

De reis naar onszelf. Het woord ons-zelf verraadt reeds een beetje wat er gebeurt als we uiteindelijk bij onszelf zijn aangekomen.

Hoe dichter we de kern van ons wezen bereiken dank zij meditatie, eenzame wandelingen, yoga en overdenkingen, hoe groter de verbinding wordt met al het andere en al de anderen die een deel uitmaken van wie we zijn.

Het idee dat we een op zich zelf bestaande identiteit zijn verwart ons in de werkelijkheid van wie we zijn.

We bestaan niet zonder de anderen.

Onze longen krijgen zuurstof die door de bomen geproduceerd worden .Ons lichaam wordt gevoed door het voedsel dat de natuur ons schenkt.

Wij drinken het water uit de wolken die het vervoerde over het land tot waar we zijn.

Geneesmiddelen en medicijnen halen we uit alles wat er is en groeit of bloeit.

De boeddhistische monnik kijkt naar de bloem en zegt: ik ben de bloem.

Hij kijkt naar de vis en zegt: ik ben de vis.

We zijn allemaal dank zij de anderen.

Onze ouders en grootouders, onze voorouders deelden hun genen met ons. Ze zijn een deel van ons geworden. Ze zijn onsterfelijk en levend aanwezig in ons.

De innerlijke reis brengt ons bij de grote gemeenschap in ons. Het grote geheel dat oneindig klein en oneindig groot in ons aanwezig is.

Als we daar zijn aanbeland dan is er geen eenzaamheid meer.

Dan ben je nooit meer alleen.

Dan geloof je niet meer in de dood.

Dan geloof je niet meer in geboorte.

Dan ben je bij jezelf.

Dan ben je het Zelf.

Meditatie 20 mei 2021